DOBITNIK PRVE NAGRADE „SLOBODAN DŽUNIĆ“ ZA ROMAN „SEJAČ“ Veliko priznanje Nebojši Lapčeviću, kruševačkom I srpskom književniku (FOTO)

Prva nagrada „Slobodan Džunić“ dodeljena je Nebojši Lapčeviću iz Kruševca za roman „Sejač“, koji je objavljen 2024. godine u izdanju „Agore“ iz Zrenjanina. Nagrada se dodeljuje prvi put ove godine za najbolje prozno delo objavljeno u prethodnoj kalendarskoj godini. Nagradu dodeljuje Narodna biblioteka Pirot uz podršku Ministarstva kulture i Grada Pirota. Jednoglasnu odluku o slavodobitniku doneo je žiri u sastavu: profesor dr Danijela Kostadinović, dr Slađana Ilić i Miloš Sokolović.

Roman „Sejač“ Nebojše Lapčevića zasnovan je na jasno profilisanom spoju ikoničnog, poetskog i epskog izraza, biblijske simbolike i mitopoetizovane slike Tromoravlja kao sakralnog prostora i teofanije. Koncipiran kao složena pripovedna celina u kojoj se kroz dvadeset i četiri poglavlja razvija više međusobno povezanih pripovednih tokova, uz izuzetnu posvećenost jeziku kao “istini bića” i osećaj za društveno-politički i istorijski trenutak, pisac u ovom delu znalački prekoračuje realističke granice, vodeći čitaoce kroz fluidne i snovidne svetove umetnosti i umetničkog stvaranja, kaže se u obrazloženju žirija, koji dalje ističe.

Foto: Kurir.rs/Ž. M.

– U nastojanju da pronađe intimni zaklon u otuđenom i dehumanizovanom svršetku dvadesetog veka, glavni junak romana, kompozitor Adam Dedinac, traga za mestom gde bi mogao da dovrši operu, povezujući dokumentarne tragove porodične istorije – tapiju iz 1833. godine iz Jankove klisure, nasleđenu od čukundede Đorđija – sa refleksijama o odnosu eros – creatio. U romanu, tapija služi kao polazište za tajanstveni libreto anonimnog libretiste venecijanskog porekla, čiji put do kompozitora Adama Dedinca pokreće nelinearnu priču sa osloncem na biblijski motiv o Sejaču. Značaj zrna i sejanja, vinograda i vinoruja svedoči o umetničkoj snazi i postojanosti tradicije, što Lapčevića poetički približava Slobodanu Džuniću.

Dedinac pohodi Zakos livadu, terra incognita, na kojoj se jedino može čuti rajska muzika. Umetnik će svoju operu posvetiti čistoti prirode u slavu Bogu, gde je moguće odvojiti žito od kukolja. Bacajući u njivu note klijavice, kaže: “Posejao sam njivu na sve četiri strane sveta kao zemnu ušteđevinu”. Postavljajući prirodu kao merilo čovekove sposobnosti da prepozna smisao i granice sopstvenog delovanja, likovi Evgenije, Petre, Koste Pamjatnika, Angela Tice i Biničkog unose u roman različite obrasce bliskosti, odgovornosti i iskušenja, dok Van Gogov Sejač iz 1850. godine, nastao po uzoru na Mijeovu sliku, funkcioniše kao vizuelni i konceptualni ekvivalent: sejač simbolizuje čoveka koji na zemlji seje Božje reči, a sito označava pravdu.

Foto: Kurir.rs/Ž. M.

Počev od slike Van Goga na koricama, preko citata Miloša Crnjanskog na početku, pa do inkorporiranja biblijske “Priče o Sejaču” iz Jevanđelja po Mateju, roman “Sejač” Nebojše Lapčevića slavi lepotu nesavršenosti – u životu, u delu i u umetnosti.
Zbog svega navedenog, smatramo da je Nebojša Lapčević dostojan dobitnik Nagrade “Slobodan Džunić”, zaključak je žirija o dodeli ovog priznanja Nebojši Lapčeviću.